Gisteren zijn we een snorkelreis naar de similan islands gaan doen, similan wilt gewoon zeggen 'negen op een rij', en ze zijn praktisch genoeg ook genummerd van 1 tot en met 9. Zo zie je maar, in een andere taal is het gewone al meteen ietsje speciaal.

Ze hadden ons op voorhand gewaarschuwd dat met het stormachtige weer van de laatste week, de kans bestond dat het niet zo goed zou zijn. Maar het viel allemaal goed mee, want het was de rustigste zee die we al op een boottocht meegemaakt hebben. Doordat de eilanden sluiten op 30 april, waren we wel bij de laatste toeristen en was het heel erg kalm. Wat zijn we toch gelukzakken. :)

Het snorkelen zelf was alles wat je ervan kan verwachten. Enorm veel soortenkleurrijke vissen. Sarah was verzot op de 'sweet lips', die er altijd uit ziet alsof hij een kusje komt geven. Joeri heeft een barracuda zien zwemmen (maar wel nog een kleintje). Op de derde en laatste snorkelplaats was er een grote zeeschildpad rond de boot aan het zwemmen. Blijkbaar was die niet zo geinteresseerd in de mensen als in het vullen van de buik, omdat hij een hap uit de camera genomen had, volgens de cameraman omdat hij dacht dat die lekker zou zijn. Voorts zijn het verbazend wendbare dieren onder water. Op een bepaald moment zat hij altijd rond Sarah te zwemmen, en ze kon hem met geen mogelijkheid ontduiken. Trouwens, die cameraman was van de toer zelf, en heeft alles gefilmd boven en onder water. We gaan seffens dus onze vakantiefilm halen.

Onderweg zijn we ook gestopt op een paradijselijk strand, waar er een gammel padje was naar een uitkijkpunt. De moed schoot Sarah in de schoenen bij het zien van de eerste 'Indiana Jones'-achtige brug, dus besloot ze achter te blijven op het strand, en dat is maar goed ook, want van daar werd het enkel erger. Wel mooie foto's van naast de 'sail rock' (voor de goede verstaander, een rots in de vorm van een zeil).

Een geslaagde uitstap. Morgen volgt het tweede luik, de bamboo rafting trip.

Zonnige groeten uit Khao Lak.